Żywy Różaniec
"Podajcie mi moją broń. Tym się zwycięża szatana." - tak mawiał ojciec Pio, kiedy brał do ręki różaniec w czasie gdy czuł, że traci siły.
KOŁO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO PRZY SANKTUARIUM MIŁOSIERDZIA BOŻEGO W SZCZECINIE
Wszystko zaczęło się w klasztorach. Tu od niepamiętnych czasów odmawiano sto pięćdziesiąt psalmów Dawidowych. Mnichom, a także ludowi, który nawiedzał klasztory, trudno było nauczyć się na pamięć każdego z nich. W związku z tym około r. 850 pewien mnich o irlandzkich korzeniach zaproponował, aby odmawiano zamiast nich sto pięćdziesiąt razy Ojcze nasz. I tak się stało. Wierni i mnisi skorzystali z rady irlandzkiego duchownego i zaczęli odliczać powtórzenia Modlitwy Pańskiej na różne sposoby. Niektórzy posługiwali się stu pięćdziesięcioma kamykami, niektórzy sznurkami, a jeszcze inni węzłami. Z biegiem lat z węzłów i kamyków powstał różaniec. W XIII wieku mnisi cysterscy opracowali nową formę modlitwy, którą nazwali właśnie różańcem.
Św. Dominik rozpowszechnił różaniec, ogłaszając w 1214 r., że nabożeństwo różańcowe jest pomocne w walce chrześcijan z herezjami. Święty Pius V, również dominikanin, był pierwszym papieżem różańcowym. W 1569 r. opisał owoce zebrane przez św. Dominika dzięki tej modlitwie i zachęcał wszystkich chrześcijan, aby ją odmawiali. Leon XIII ze swoimi dwunastoma encyklikami poświęconymi różańcowi był drugim papieżem różańcowym.
Około r. 1350 ukształtowało się Zdrowaś Mario w takiej postaci, w jakiej znamy je dzisiaj. Alan de la Roche ograniczył modlitwę różańcową do piętnastu tajemnic podzielonych na radosne, bolesne i chwalebne Jan Paweł II, wielki apostoł modlitwy różańcowej, w liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae wprowadził tajemnice światła streszczające publiczne życie Jezusa.
W kilku objawieniach sama Matka Boża wskazała modlitwę różańcową jako najbardziej potrzebną ludzkości. W czasie objawienia w Lourdes w 1858 r. miała długi sznur różańca na ramieniu. W 1917 r. w Fatimie, podobnie jak w ostatnich latach w Medjugorje, Matka Boża zachęcała, aby odmawiać różaniec codziennie.
Obietnice Matki Bożej dla odmawiających różaniec, zostały dane przez Niepokalaną Matkę bł. Alanowi de Rupe.
• Tym, którzy będą pobożnie odmawiali różaniec, obiecuję szczególną opiekę.
• Dla tych, którzy wytrwale odmawiali różaniec, zachowam pewne zupełnie szczególne łaski.
• Różaniec będzie potężną bronią przeciwko piekłu; zniszczy występek i rozgromi herezje.
• Różaniec doprowadzi do zwycięstwa cnoty i dobra; w miejsce miłości do świata wprowadzi miłość do Boga i obudzi w sercach ludzi pragnienie szukania nieba.
• Ci, którzy zawierzą mi przez różaniec, nie zginą.
• Ci, którzy będą z pobożnością odmawiali mój różaniec, rozważając jego tajemnice, nie zostaną zdruzgotani nieszczęściem ani nie umrą nie przygotowani.
• Ci, którzy prawdziwie oddadzą się memu różańcowi, nie umrą bez pocieszenia Kościoła.
• Ci, którzy będą odmawiali różaniec, znajdą podczas swego życia i w chwili śmierci światło Boże oraz pełnię Bożej łaski oraz będą mieli udział w zasługach błogosławionych.
• Szybko wyprowadzę z czyśćca te dusze, które z pobożnością odmawiały różaniec.
• Prawdziwe dzieci mojego różańca będą się radować wielką chwałą w niebie.
• To, o co prosić będziecie przez mój różaniec, otrzymacie.
• Ci, którzy będą rozpowszechniać mój różaniec, otrzymają ode mnie pomoc w swych potrzebach.
• Otrzymałam od mego Syna zapewnienie, że czciciele mego różańca będą mieli w świętych niebieskich przyjaciół w życiu i w godzinie śmierci.
• Ci, którzy wiernie odmawiają mój różaniec, są moimi dziećmi - prawdziwie są oni braćmi i siostrami mego Syna, Jezusa Chrystusa.
Nabożeństwo mojego różańca jest szczególnym znakiem Bożego upodobania.
Żywy różaniec oznacza:
ŻYCIE WEDŁUG EWANGELII, która jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne Tajemnice naszego odkupienia. Z tego też powodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.
Każdy może zostać członkiem wspólnotowego „Żywego Różańca”. Wszyscy członkowie Róż modlą się w intencjach, podanych w danym miesiącu oraz w intencjach stałych.
Żywy Różaniec składa się z ŻYWYCH RÓŻ. Każda Róża posiada dwadzieścia osób, z których każda odmawia codziennie jeden dziesiątek różańca czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w Róży codziennie cały Różaniec - dwadzieścia tajemnic. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp Królowej.
Następnie podczas spotkania członkowie wymieniają się nimi i pochylają nad kolejnymi. Na czele koła stoi zelator, który powinien czuwać nad zmianami tajemnic. Do jego zadań należy też reprezentowanie grupy i troska o to, aby jej skład był kompletny.Zelator dynamizuje prace koła i nadaje mu odpowiedni kierunek. On prowadzi spotkania i koordynuje wszelkie działania. Nad całym Kołem czuwa duszpasterz.
W naszym sanktuarium inicjatorem KŻR był ś.p. ks. Józef Ortyl było to w roku 1990 założycielką była ś.p. pani Leokadia Woźniel do 2000r. a od 2001 r. prowadzącą jest Pani Helena Włodarczyk i Pani Elżbieta Łukaszewicz. Obecnie jest 6 róż (w każdej róży 20 różyczek) pod wezwaniem:
• Wiara
• Miłosierdzie Boże
• Święta Faustyna
• Magnifikat
• Miłość
• Poczęcie
KOŁO RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO PRZY SANKTUARIUM MIŁOSIERDZIA BOŻEGO W SZCZECINIE
Wszystko zaczęło się w klasztorach. Tu od niepamiętnych czasów odmawiano sto pięćdziesiąt psalmów Dawidowych. Mnichom, a także ludowi, który nawiedzał klasztory, trudno było nauczyć się na pamięć każdego z nich. W związku z tym około r. 850 pewien mnich o irlandzkich korzeniach zaproponował, aby odmawiano zamiast nich sto pięćdziesiąt razy Ojcze nasz. I tak się stało. Wierni i mnisi skorzystali z rady irlandzkiego duchownego i zaczęli odliczać powtórzenia Modlitwy Pańskiej na różne sposoby. Niektórzy posługiwali się stu pięćdziesięcioma kamykami, niektórzy sznurkami, a jeszcze inni węzłami. Z biegiem lat z węzłów i kamyków powstał różaniec. W XIII wieku mnisi cysterscy opracowali nową formę modlitwy, którą nazwali właśnie różańcem.
Św. Dominik rozpowszechnił różaniec, ogłaszając w 1214 r., że nabożeństwo różańcowe jest pomocne w walce chrześcijan z herezjami. Święty Pius V, również dominikanin, był pierwszym papieżem różańcowym. W 1569 r. opisał owoce zebrane przez św. Dominika dzięki tej modlitwie i zachęcał wszystkich chrześcijan, aby ją odmawiali. Leon XIII ze swoimi dwunastoma encyklikami poświęconymi różańcowi był drugim papieżem różańcowym.
Około r. 1350 ukształtowało się Zdrowaś Mario w takiej postaci, w jakiej znamy je dzisiaj. Alan de la Roche ograniczył modlitwę różańcową do piętnastu tajemnic podzielonych na radosne, bolesne i chwalebne Jan Paweł II, wielki apostoł modlitwy różańcowej, w liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae wprowadził tajemnice światła streszczające publiczne życie Jezusa.
W kilku objawieniach sama Matka Boża wskazała modlitwę różańcową jako najbardziej potrzebną ludzkości. W czasie objawienia w Lourdes w 1858 r. miała długi sznur różańca na ramieniu. W 1917 r. w Fatimie, podobnie jak w ostatnich latach w Medjugorje, Matka Boża zachęcała, aby odmawiać różaniec codziennie.
Obietnice Matki Bożej dla odmawiających różaniec, zostały dane przez Niepokalaną Matkę bł. Alanowi de Rupe.
• Tym, którzy będą pobożnie odmawiali różaniec, obiecuję szczególną opiekę.
• Dla tych, którzy wytrwale odmawiali różaniec, zachowam pewne zupełnie szczególne łaski.
• Różaniec będzie potężną bronią przeciwko piekłu; zniszczy występek i rozgromi herezje.
• Różaniec doprowadzi do zwycięstwa cnoty i dobra; w miejsce miłości do świata wprowadzi miłość do Boga i obudzi w sercach ludzi pragnienie szukania nieba.
• Ci, którzy zawierzą mi przez różaniec, nie zginą.
• Ci, którzy będą z pobożnością odmawiali mój różaniec, rozważając jego tajemnice, nie zostaną zdruzgotani nieszczęściem ani nie umrą nie przygotowani.
• Ci, którzy prawdziwie oddadzą się memu różańcowi, nie umrą bez pocieszenia Kościoła.
• Ci, którzy będą odmawiali różaniec, znajdą podczas swego życia i w chwili śmierci światło Boże oraz pełnię Bożej łaski oraz będą mieli udział w zasługach błogosławionych.
• Szybko wyprowadzę z czyśćca te dusze, które z pobożnością odmawiały różaniec.
• Prawdziwe dzieci mojego różańca będą się radować wielką chwałą w niebie.
• To, o co prosić będziecie przez mój różaniec, otrzymacie.
• Ci, którzy będą rozpowszechniać mój różaniec, otrzymają ode mnie pomoc w swych potrzebach.
• Otrzymałam od mego Syna zapewnienie, że czciciele mego różańca będą mieli w świętych niebieskich przyjaciół w życiu i w godzinie śmierci.
• Ci, którzy wiernie odmawiają mój różaniec, są moimi dziećmi - prawdziwie są oni braćmi i siostrami mego Syna, Jezusa Chrystusa.
Nabożeństwo mojego różańca jest szczególnym znakiem Bożego upodobania.
Żywy różaniec oznacza:
ŻYCIE WEDŁUG EWANGELII, która jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne Tajemnice naszego odkupienia. Z tego też powodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.
Każdy może zostać członkiem wspólnotowego „Żywego Różańca”. Wszyscy członkowie Róż modlą się w intencjach, podanych w danym miesiącu oraz w intencjach stałych.
Żywy Różaniec składa się z ŻYWYCH RÓŻ. Każda Róża posiada dwadzieścia osób, z których każda odmawia codziennie jeden dziesiątek różańca czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w Róży codziennie cały Różaniec - dwadzieścia tajemnic. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp Królowej.
Następnie podczas spotkania członkowie wymieniają się nimi i pochylają nad kolejnymi. Na czele koła stoi zelator, który powinien czuwać nad zmianami tajemnic. Do jego zadań należy też reprezentowanie grupy i troska o to, aby jej skład był kompletny.Zelator dynamizuje prace koła i nadaje mu odpowiedni kierunek. On prowadzi spotkania i koordynuje wszelkie działania. Nad całym Kołem czuwa duszpasterz.
W naszym sanktuarium inicjatorem KŻR był ś.p. ks. Józef Ortyl było to w roku 1990 założycielką była ś.p. pani Leokadia Woźniel do 2000r. a od 2001 r. prowadzącą jest Pani Helena Włodarczyk i Pani Elżbieta Łukaszewicz. Obecnie jest 6 róż (w każdej róży 20 różyczek) pod wezwaniem:
• Wiara
• Miłosierdzie Boże
• Święta Faustyna
• Magnifikat
• Miłość
• Poczęcie
W każdą 1 niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz.11.00 jest zmiana tajemnic różańcowych i jest to również czas kiedy można włączyć się do wspólnej modlitwy i zapoczątkować różaniec w swoim życiu.
Wspólnie z grupą które modlą się za dusze w czyśćcu cierpiące przygotowujemy ołtarz w Święto Bożego Ciała.
Cyklicznie w listopada odbywa się msza za zmarłych członków KŻR.
W okresie Świąt Bożego Narodzenia gromadzimy się na wspólnej modlitwie, kolędowaniu i łamaniu się opłatkiem, a także odbywa się msza w intencji członków żywego różańca. Zelatorzy natomiast biorą udział w pielgrzymce wszystkich zelatorów w Sanktuarium Matki Bożej w Szczecinie
Nasze róże modlą się w wyznaczonych intencjach wspólnych, prywatnych a także w miarę finansowych możliwości wspomagają misje.
Obecnie opiekunem duchowym jest ks. Proboszcz Zdzisław Brzozowski.
Żywy Różaniec istnieje w każdej parafii, są raczej cichą i mało widoczną wspólnotą, ale moc jej modlitwy jest ogromna. Warto się do niej przyłączyć z wielu względów. Można zatrzymać się nad życiem Jezusa i Jego Matki, powierzyć Bogu tych, którzy najbardziej potrzebują modlitwy a może również oni przyjdą i skorzystają ze źródła łaski.
Wspólna modlitwa jest źródłem wielkiego dobra, modląc się w grupie zawsze pamiętajmy o słowach Jezusa, który mówił, „gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich”. Wspólne trwanie na modlitwie związane jest więc z obecnością Jezusa pośród zgromadzonych. Taka modlitwa ma też większą siłę, jeśli grupa ludzi prosi o jedno, na pewno ich prośba zostanie wysłuchana. Warto uświadomić sobie, że kiedy modlimy się razem, wtedy tworzymy jedność, jesteśmy Kościołem, a nasza modlitwa ma większą moc. Zwracając się do rodzin, Jan Paweł II prosił, aby modliły się wspólnie na różańcu, ponieważ ta modlitwa scala i umacnia, pomaga wybaczyć doznane krzywdy i zacząć żyć według tego, co mówi Bóg. Dobroczynne owoce modlitwy wspólnotowej są nieocenione i... niedocenione. Różaniec jest modlitwą zwycięską, uznawany jest nawet za egzorcyzm. Warto odmawiać go szczególnie w trudnych momentach naszego życia, podczas nasilenia pokus, jako obronę przeciwko szatanowi. Szkoda, że nie wszyscy doceniają wartość tej modlitwy, wielu ludzi uważa ją za nudną, patrzą nań tylko przez pryzmat przesuwania kolejnych paciorków i powtarzania regułek. Różaniec to żywa Ewangelia, mimo prostej budowy zawiera w sobie sedno. Jest nieustannym uwielbianiem Maryi i Trójcy Świętej. Można go nazwać także podstawowym katechizmem wiary. Odmawiany w samotności staje się modlitwą głębokiej medytacji. Kiedy gromadzi się na nim wspólnota, przemienia się w broń miłości i narzędzie pokoju.
świadectwo:
Kiedy widzę moją mamę, która nieustanie przez tyle lat jest wierna modlitwie, jak dzięki niej ufa bezgranicznie Bogu, kiedy tak powierza w niej całą rodzinę, kiedy widzę, że zawsze przy niej jest nadzieja, to mimo, że ja taka nie jestem, czuję nieustanną opiekę, jakby otaczał mnie parasol jej modlitwy wysłuchany przez Matkę Bożą a przez nią Najcudowniejszego Jezusa.
Boże dziękuję Ci za taką mamę - Różę.
córka zelatorki
